Skaner laserowy jest postrzegany jako bezpieczny, niezawodny i nowoczesny, po prostu idealny środek ochronny. Gdzie jest haczyk?
Skanery bezpieczeństwa należą do urządzeń ochronnych, tzn. środków ochronnych służących do wykrywania zbliżania się lub obecności osób potencjalnie zagrożonych. Oficjalna1 nazwa tej grupy urządzeń jest tak skomplikowana (aktywne optoelektroniczne urządzenia ochronne reagujące na rozproszone promieniowanie odbite, ang. active opto-electronic protective device responsive to diffuse reflection), że sam jej skrót jest równie długi jak słowo „skaner” — pozostańmy więc przy nazwie zwyczajowej.
Zasada działania
Skaner działa na zasadzie radaru, ze wszystkimi wynikającymi z tego ograniczeniami. Promień laserowy (promieniowanie podczerwone długości2 820–946nm) omiata wycinek koła (zwykle 180–270°), a element światłoczuły (znajdujący się w tej samej obudowie) rejestruje ewentualne odbicia od znajdujących się w nadzorowanym polu obiektów.
Pole detekcji skanera można ograniczać dość dowolnie, można mu nadać np. kształt prostokąta wypełniającego powierzchnię stanowiska pracy, można z niego wyłączyć obszary, w których znajdują się elementy stałe, takie jak filary lub korpus maszyny. Jedynym ograniczeniem kształtu obszaru nadzorowanego jest (oczywista) zasada, że promień lasera może przecinać brzeg obszaru tylko raz (w przypadku granicznym brzeg może biec wzdłuż promienia).
Integracja nadajnika i odbiornika w jednej, kompaktowej obudowie, pozwala na stosowanie skanerów w miejscach, gdzie nie można zainstalować kurtyny. Dodatkowe możliwości dają skanery, które pozwalają na montaż w płaszczyźnie pionowej, można np. nadzorować stanowisko z dwóch sąsiadujących stron — bez elementu narożnego, który utrudniałby dostęp.
przykład zastosowania dwóch skanerów w układzie pionowym
cdn.
W tej serii:
1. Zasada działania.
2. Ograniczenia.
3. Dystansowanie.
﹏﹏﹏
Dodaj komentarz